- głoska K,G
- ćwiczenia buzi i języka
- ćwiczenia logopedyczne w domu
- głoska "R"
- ćwiczenia z głoską "SZ"
- Rozwój mowy dziecka
- O mnie
- Moje przedmioty
- Album fotograficzny
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
- Tekstowa podstrona
ćwiczenia z głoską "SZ"
Ćwiczenia logopedyczne z głoską SZ
I. Etap przygotowawczy
Głoska „sz” – podczas prawidłowej wymowy głoski „sz” czubek języka uniesiony jest do góry, do wałka dziąsłowego, zęby są zbliżone – między nimi powstaje wąska szczelina, wargi lekko zaokrąglone, wysunięte do przodu.
Głoska „sz” jest podstawową w szeregu: sz, ż, cz, dż dlatego bardzo ważne jest jej opanowanie.
Ma to bezpośredni wpływ na tempo oraz jakość korekty wymowy pozostałych głosek z tego szeregu.
Ćwiczenia usprawniające narządy mowy (język, wargi)
- wysuwanie i spłaszczanie warg złączonych
- cmokanie: wargi ściągnięte
- dmuchanie przez wargi w kształcie dzióbka
- półuśmiech: odciąganie na przemian kącików warg
- wysuwanie i chowanie języka
- przesuwanie języka od kącika do kącika warg
- wysuwanie języka daleko na brodę i unoszenie języka w kierunku nosa
- oblizywanie górnej wargi
- oblizywanie ruchem okrężnym warg posmarowanych miodem lub dżemem
- zabawa „liczenie ząbków” – unoszenie czubka języka do zębów górnych
- zabawa „maszerujemy” 1 – 4, dziecko dotyka czubkiem języka najpierw do górnej wargi, potem do prawego kącika ust, do wargi dolnej, do lewego kącika ust
- dotykanie czubkiem języka do krawędzi zębów górnych, a potem dolnych
- zabawa „Glonojad” – przyklejanie czubka języka do wałka dziąsłowego
- przesuwanie języka w głąb jamy ustnej po podniebieniu.
Ćwiczenia słuchu fonetycznego
Ćwiczenia w różnicowaniu głosek opozycyjnych s – sz – zabawa „Gaszenie pożaru”.
Pewnego razu u pana Antoniego wybuchł pożar. Płomienie szybko rozprzestrzeniały się i były bardzo zadowolone z tego, że mogą wyrządzić tyle szkody. Sąsiedzi zauważyli pożar i wezwali straż pożarną. Dzielni strażacy rozwinęli długi wąż i zaczęli polewać płomienie wodą.
Płomienie zaczęły się kurczyć i syczeć – „s, s, s, s, s, s”, a woda szumiała „sz, sz, sz, sz”. Sąsiedzi cieszyli się, gdy woda zalewała ogień i gdy słyszeli szum wody: s, s, s, s sz, sz, s, klaskali z radości, gdy zaś słyszeli syczące płomienie opuszczali ręce.
Podczas zabawy zwracamy się do dziecka z prośbą, by pomogło strażakom przy gaszeniu pożaru. Dzieci za przykładem sąsiadów klaszczą w ręce, gdy słyszą szum wody, a opuszczają je, gdy słyszą syczenie wody.
Pomoce do zabawy: obrazek wozu strażackiego i obrazek z płomieniami i wodą.
II etap: wywołanie i utrwalenie głoski
- wywołanie głoski „sz”
Nauczyciel, rodzic zaokrągla wargi i wymawia: u, u, u, u, to samo wykonuje dziecko. Przed lustrem dziecko naśladuje szum wody: sz, sz, sz, sz w układzie, jak do „u”, unosząc język do wałka dziąsłowego, uważając, by na lustrze zostało zaparowane kółko.
Wypowiadanie „sz” długiego i „sz” krótkiego.
Kiedy dźwiek realizowany jest prawidłowo, można go ćwiczyć w sylabach: szu, szo, sza, sze, szy, usz, osz, asz, esz, ysz.
Zabawa ślimak – rysujemy muszle slimaka – poziomą kreską dzielimy na pół.w górną drogę wpisujemy w odpstepach głoskę “sz” a w dolnych głoskę “a”
- Dziecko wodzi palcem po ślimaku, kiedy palec jest nad kreską dziecko wymawia głoskę „sz”, kiedy znajduje się pod kreską wymawia się „a”. Podczas ćwiczenia dąży się do uzyskania wymowy sylab.